درگذشت "عطاملک جوینی" سیاست‏مدار و مورخ شهیر ایرانی(681 ق)

ابوالمظفَّر عطامَلِک علاءالدین بن بهاءالدین محمد بن محمد جُوینی در سال 623 ق در جوین از توابع خراسان متولد شد. پس از خاتمه‏ی تحصیل وارد کارهای دیوانی شد، زیرا پدر و برادر وی از دیوانیان بودند. وی پیش از حمله‏ی هلاکوخان به ایران، سفرهایى به مغولستان نمود. در سال 657 ق، هلاکوخان پس از فتح بغداد، حکومت عراق را به عطاملک واگذاشت و او تا سال 680 در این شغل باقی بود. با حضور عطاملک جوینی در دستگاه اداری مغولان، اقدامات بی‏رحمانه‏ی آنان علیه مردم تا حدودی کاهش یافت و ازتباه شدن آثار فرهنگی ایران تا اندازه‏ای جلوگیری به عمل آمد. او 24 سال، اداره‏ی عراق را به عهده داشت اما دشمنانش به تدریج، خان مغول را به او بدبین کردند. بدین ترتیب اقتدار عطاملک تدریجاً افول کرد و خان مغول بر او چندان سخت گرفت که در اثر این فشارها وفات یافت. عطاملک جوینی مؤلف تاریخ معروف جهانگشای فارسی است که شامل تاریخ چنگیز خان و هلاکوخان مغول و شرح جنایات آنان می‏باشد. از آثار خیریه‏ی جوینی احداث نهر نجف است. او در آن سرزمین مقدس، نهری حفر کرده و با صرف هزینه‏ای فراوان، آبِ رودِ فرات را به حوالی نجف اشرف جاری نمود. وفات جوینی را در سال 681 ق نوشته‏ اند.                                   منبع : راسخون

درگذشت دکتر آذر اندامی؛ محقق و باکتری‏ شناس برجسته ایران (1363ش)

آذر اندامی پزشک و باکتری‌شناس ایرانی و از پژوهشگران انستیتو پاستور ایران بود. به‏خاطر خدمات علمی و انسانی او یکی از حفره‌های برخوردی روی سیاره ناهید، به‏نام وی «اندامی» نام‏گذاری شده ‌است. 

آذر اندامی در سال ۱۳۰۵ش در محله ساغریسازان رشت متولد شد. او فرزند چهارم و تنها دختر خانواده بود. مقطع ابتدایی را در دبستان بانوان رشت با یک سال جهش تحصیلی به پایان برد. بعد از اخذ مدرک پایان سال نهم تحصیلات عمومی از دبیرستان فروغ رشت، پدرش با این‏که فردی روشن‏فکر بود از ادامه تحصیل او ممانعت کرد و وی را به دانشسرای مقدماتی رشت فرستاد. 
در سال ۱۳۲۴ش از دانشسرا فارغ‏التحصیل شد و در سال ۱۳۲۵ش به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و معلم شد. در سال ۱۳۲۹ش و در حین کار، دیپلم طبیعی را با امتحان متفرقه دریافت کرد. در سال ۱۳۳۱ش با شرکت در کنکور دانشگاه تهران در رشته پزشکی این دانشگاه پذیرفته شد. 
در سال ۱۳۳۷ش موفق به دریافت گواهینامه دکترای پزشکی گردید و بلافاصله به گذراندن دوره تخصصی زنان و زایمان مشغول گردید. پس از پایان دوره تخصصی به وزارت بهداری آن زمان منتقل شد و در نهایت به کار در انستیتو پاستور پرداخت. او پس از مدتی با استفاده از بورس تحصیلی انستیتو پاستور به پاریس رفت و در سال ۱۳۴۶ش موفق به اخذ گواهینامه باکتریولوژی شد. در سال ۱۳۵۳ش موفق به دریافت دانشنامه تخصصی علوم آزمایشگاهی بالینی شد. او در سال ۱۳۵۷ش بازنشسته شد. 
چندین‏بار به کشورهای فرانسه و بلژیک سفر کرد و حاصل این سفرها مقالاتی علمی بود که در مجلات معتبر به چاپ رسید. پس از بازنشستگی چون خانه‌نشینی را نمی‌پسندید به بیمارستان باهر رفت و ریاست آزمایشگاه تشخیص طبی آنجا را بر عهده گرفت. پس از مدتی در مطب همسرش، دکتر خلعتبری، در خیابان حسام‌السلطنه به کار مداوای بیماری‏های زنان و زایمان مشغول شد. در همین سال‏ها بود که به تومور مغزی مبتلا شد. یک روز در مطب در حین معاینه بیمار، تعادل خود را از دست داد و سقوط کرد... 
دکتر آذر اندامی بانوی تلاشگر و پزشک انسان‏دوست ایرانی بعد از عمری تلاش و تحقیق سرانجام در بیست و هشتم مردادماه سال ۱۳۶۳ هجری شمسی به‏علت آمبولی ریه که از عواقب بیماری سختش بود، درگذشت اما نامش در تاریخ ایران جاوید است. شایان ذکر است که برای بزرگداشت مقام این بانوی محقق ایرانی علاوه بر برگزاری چندین ویژه‏برنامه، خیابانی درشهر رشت به‏نام دکتر آذر اندامی نام‏گذاری شده است. 
در سال ۱۹۹۲م، اتحادیه بین‌المللی ستاره‌شناسی (IAU) حفره‌ای به قطر ۳۰ کیلومتر در طول جغرافیای ۲۶ درجه و ۵۵ دقیقه و عرض جغرافیایی ۱۷ درجه و ۴۵ دقیقه با قله‌ای مرکزی در جنوب سیاره زهره را به‏نام اندامی نامگذاری کرد. دکتر آذر اندامی تنها زن ایرانی بود که نامش به این شورا فرستاده شد و بانی این کار دخترش بود.                                   منبع : راسخون

ساخت اولین تلسکوپ جهان توسط "گالیله" در ونیز (1609م)

ساخت اولین تلسکوپ جهان توسط "گالیله" در ونیز (1609م)

گالیلو گالیله، منجم و دانشمند معروف ایتالیایى در طول حیات علمی خود، علاوه بر ریاضیات به نجوم و اخترشناسی علاقه‏مند بود. هنگامی که گالیله در دانشگاه ونیز مشغول تدریس بود، خبر اختراع تلسکوپ را شنید و پس از چندی یک هلندی، نمونه‏ای از این تلسکوپ را به ونیز آورد. با اطلاع گالیله از این موضوع، علاقه به اخترشناسی او باعث شد تا شروع به ساختن تلسکوپ کند. وی بیشتر قطعات تلسکوپ را به تنهایى ساخت، حتی عدسی‏های آن را با سنگ، صیقل داد و برای بهره برداری آماده نمود. با اتمام کارساخت تلسکوپ در 18 اوت 1609م گالیله آن را متوجهِ آسمان کرد و با دیدگان دقیق و کنجکاوش، در پهنه آسمان فرو رفت. او ستارگان زیادی را دید که تا آن زمان از نظر پنهان مانده بودند. گالیله در طول تحقیقات خود به این واقعیت پی برد که کره ماه سطح کاملاً ناصافی دارد و مانند زمین پوشیده از کوه‏ها و دره‏های عظیم است. این دانشمند ایتالیایى به وسیله تلسکوپ توانست چهار قمر سیاره مشتری و حلقه دور سیاره زحل را نیز کشف نماید و بر دانش بشری اضافه کند. امروزه بشر با تلسکوپ‏های بسیار نیرومند قادر است اجرام آسمانی دور دست را در فضای بیکران رصد کند که این پیشرفت مرهون زحمات دانشمندانی نظیر گالیله است.

درگذشت "کمال ‏الملک" نقاش معروف ایرانی در نیشابور (1319ش)

درگذشت "کمال ‏الملک" نقاش معروف ایرانی در نیشابور (1319ش)

استاد محمد غفاری، مشهور به کمال‏الملک، بزرگترین نقاش دوران یکصد سال اخیر، در حدود سال 1226 ش (1264 ق) در کاشان به دنیا آمد. خاندان غفاری که کمال‏الملک، یکی از اعضای آن است، هنرمندانی بسیار به عالم هنر تقدیم داشته است. کمال‏الملک پس از طی دوران ابتدایی، از 13 سالگی به تهران آمد و در دارالفنون به تحصیل پرداخت. پس از دیداری که ناصرالدین شاه از مدرسه دارالفنون در سال 1259 ش به عمل آورد، تابلویی از کمال‏الملک توجه شاه قاجار را به خود جلب کرد و از آن پس او را به عنوان نقاش‏باشی مخصوصِ خود به دربار برد. ناصرالدین شاه در سال 1271 ش، محمد غفاری، نقاش بزرگ دربار خود را به کمال‏الملک ملقب و او را از دیگر نقاشانِ معاصرش متمایز ساخت. کمال‏الملک سپس برای تکمیل تحصیلات خود راهی اروپا شد و سه سال بعد مظفرالدین شاه در جریان سفر دومش به اروپا، از کمال الملک خواست به ایران باز گردد. سفر کمال‏الملک به اروپا و تفحص و مطالعه او در نقاشی آن دیار، اثری ژرف و غنی در او برجای نهاد و تکنیک او را از نقاشان دوران او فراتر برد. کمال‏الملک در مراجعت به ایران با توطئه‏ها و حسادت‏های درباریان روبرو شد و به بهانه زیارت عتبات و در واقع به قصد فرار از محیط مسموم دربار، در سال 1280ش، بی‏تابانه به کربلا شتافت. وی پس از چند سال اقامت در کربلا به ایران بازگشت و پس از تاسیس مدرسه صنایع مستظرفه در سال 1290ش، به تربیت شاگردان هنرمند همت گماشت. از کمال‏الملک آثار هنرمندانه متعددی بر جای مانده که علاوه بر تالار آینه که بزرگترین و پرکارترین اثر اوست، می‏توان از فالگیر بغدادی، عرب خفته و کیمیاگران نام برد. سرانجام، کمال‏الملک، نقاش شهیرِ ایرانی در 27 مرداد سال 1319 ش در 93 سالگی در نیشابور درگذشت و در کنار قبر عطار نیشابوری به خاک سپرده شد.

آغاز بازگشت آزادگان سلحشور از بند رژیم بعثی پس از سال‏ها اسارت (1369 ش)

آغاز بازگشت آزادگان سلحشور از بند رژیم بعثی پس از سال‏ها اسارت (1369 ش)

روز 26 مرداد سال 1369، میهن اسلامی شاهد حضور آزادگان سرافرازی بود که پس از سال‏ها اسارت در زندان‏ها و اسارتگاه‏های مخوفِ رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. در این میان ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در 22 مرداد 69 تشکیل شده بود به تبادل انبوه اسرا پرداخت. این ستاد با مساعدت و همراهی دیگر دستگاه‏ها، تبادل حدود چهل هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی انجام داد. آزادگان، با ایمان راسخ خود در برابر همه فشارهای جسمی و روحی دشمنان ایستادند و روابط اجتماعی جامعه کوچک اردوگاهی خود را بر پایه اخلاق حسنه بنا نهادند و از شکنجه‏های مزدوران بعث هراسی به خود راه ندادند. آزادگان، صبورتر از سنگ صبور و راضی‏ترین کسان به قضای الهی بودند. اینان سینه‏هایی فراخ‏تر از اقیانوس داشتند که از همه جا و همه کس بریده و به خدا پیوسته بودند. آزاده نامیده شدند چون از قید نفس و نفسانیات رهایی یافته بودند.

ولادت باسعادت دختر زهد و پارسایی مبارک

             

        

رحلت آیت ‏اللَّه "سیدعبدالاعلی موسوی سبزواری" زعیم حوزه علمیه نجف (1372 ش)

رحلت آیت ‏اللَّه "سید عبدالاعلی موسوی سبزواری" زعیم حوزه علمیه نجف (1372 ش)

آیت ‏اللَّه سیدعبدالاعلی موسوی سبزواری در سال 1290 ش در سبزوار دیده به جهان گشود. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی در زادگاهش، در چهارده سالگی راهی مشهد شد و سطوح عالی فقه و اصول را از استادان زمان آموخت. پس از مدتی، برای ادامه تحصیل راهی نجف اشرف شد. وی در آن شهر در محضر پرفیض حضرات آیات: سیدابوالحسن اصفهانی، میرزای نایینی، آقاضیاء الدین عراقی، شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، شیخ محمدجواد بلاغی و سید حسین حکیم بادکوبه‏ای، مبانی فقه، اصول تفسیر، علوم قرآنی، کلام، حکمت و فلسفه خود را تکمیل نمود. آیت‏اللَّه سبزواری در 36 سالگی در حالی که از بیشتر مراجع بزرگ عصر، اجازه‏های متعدد روایی و اجتهادی داشت، بر کرسی تدریس خارج فقه و اصول تکیه زد و در مدت قریب به نیم قرن، به عنوان یکی از برترین مدرسان حوزه بزرگ نجف، مطرح بود. جلسات تدریس ایشان در فقه، اصول، تفسیر، حدیث، رجال و درایه، دانشورانی را پروراند که بعدها از مدرسان حوزه‏های علمیه قم و نجف به شمار می‏رفتند. آیت‏اللَّه سبزواری از انقلاب اسلامی و رهبری آن، حضرت امام خمینی، کمال حمایت و پشتیبانی را می‏نمود و به هنگام همه‏پرسی نظام جمهوری اسلامی، پیامی مبنی بر حمایت از آن صادر نمود. برخی از تالیفات گرانقدر این فقیه وارسته که بیش از هفتاد جلد می‏باشند عبارتند از: مواهب الرحمن فی تفسیر القرآن در 20 جلد، مُهَذَّبُ الاحکام فی بیان الحلال و الحرام در فقه استدلالی در 30 جلد، تهذیب الاصول در2 جلد، لباب المعارف در علم کلام در 2 جلد و حاشیه بر اسفار و شرح منظومه. سرانجام آن مرجع بزرگ، در حالی که از یک سال قبل، زعامت حوزه نجف را پس از آیت‏اللَّه سیدابوالقاسم خویی برعهده داشت در 25 مرداد 1372 ش در 82 سالگی بدرود حیات گفت و در نجف به خاک سپرده شد.

امام صدق

نام پیشوای ششم «جعفر»، کنیه‏اش «ابو عبدالله»، لقبش«صادق»، پدر ارجمندش امام باقر (علیه السلام) و مادرش « ام فروه» می ‏باشد. 

میلاد امام
 مشهور میان مورخان و محدثان آن است که امام صادق (علیه السلام) در هفده ربیع‏الاول سال 80 و یا 83 قمری چشم به جهان گشوده است .محمد بن سعید روایت کرده که امام به هنگام وفات، هفتاد و یک ساله بوده است .ملاحظه می شود که این روایت با هیچکدام از دو احتمال 80 و 83 سازگار نیست؛ زیرا مورخان اتفاق نظر دارند که امام صادق (علیه السلام) در سنه 148 قمری وفات یافته است . بنابراین تاریخ تولد آن حضرت سه سال و یا سه سال و اندی پیش از سنه 80 باید باشد، و بدین ترتیب روایات وارده در میلاد امام را می ‏توان به سه گروه تقسیم کرد که قول میانه همان 80 سال است و شاید آن نزدیک به صحت باشد. ...

برای ادامه مطلب روی تصویر کلیک کنید

شهادت جانسوز کوه صبر امام جعفر صادق (ع) تسلیت باد.

                    

                     

کنگره بزرگداشت یکصدمین سال رحلت "آخوند ملاحسینقلی

برگزاری کنگره بزرگداشت یکصدمین سال رحلت "آخوند ملاحسینقلی همدانی" (1373ش)

ملا حسینقلی همدانی، فقیه، عابد، عارف و از بزرگان عرفای اهل طریقت و رسیدگان سیر و سلوک در سال 1239 ق در یکی از روستاهای اطراف همدان به دنیا آمد. کودکی را به شبانی گذراند و سپس در تهران در حوزه شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراقین در رشته معقول درس خواند. او سپس در سبزوار و نجف از محضر عالمان نامداری همچون ملاهادی سبزواری و شیخ مرتضی انصاری حکمت و فلسفه و فقه و اصول را فرا گرفت و در محضر درس اخلاق و عرفان آقا سید علی شوشتری حاضر شد. شیخ محمدبهاری، میرزا جواد ملکی تبریزی، سید حسن صدر و سید جمال الدین اسدآبادی از جمله شاگردان این شخصیت برجسته دینی می‏باشند. همچنین نامه‏ها و مُنشَآت در آداب سلوک، مناجات‏ها و تقریرات شیخ انصاری، از جمله آثار ملاحسینقلی همدانی هستند. سرانجام این عالم بزرگوار و عارف باللَّه در سال 1272 ش برابر با 1311 ق در هفتاد و دو سالگی در کربلای معلّی به دیدار معبود شتافت و در همان شهر به خاک سپرده شد. منبع : راسخون