روز کارمند گرامی باد.

                            

                                  

به مناسبت میلاد نور "ویژه نامه "

                                                           

حضرت امام رضا(ع) یکی از دوازده فروغ امامت است که معارف معنوی قرآن و عترت را در مواقع مقتضی به اصحاب و شاگردان خویش تعلیم می‌داد و زمانی در پاسخ به پرسش‌ها پرتو افشانی می‌فرمود و نیز از طریق مباحث علمی و احتجاجات عقیدتی، کلامی و برهانی افاضه می‌فرمود، چنین برنامه هایی موجب گردید تا فرهنگ و اندیشه اسلامی، غنی و پربار گردد، باورها و ارزش‌های دینی صیانت شود. آن ستاره هشتم هدایت از عمده‌ترین پایه‌های دیانت و جوشان‌ترین چشمه‌های حکمت و یقین به شمار می‌رود که اسرار نبوت، ودایع رسالت و امامت بعد از پدر بزرگوارش حضرت امام کاظم(ع) به ایشان انتقال یافت. حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) فرزند پیشوای پاک و پارسایی است که در فرصت‌های مقتضی به رغم اختناق، فشارهای سیاسی و توطئه‌های گوناگون خلفای خلافکار معاصرش، به نشر احکام و معارف الهی پرداخت و میراث گرانقدری از فرهنگ سترگ اهل بیت(ع) را در دسترس علاقه‌مندان، در اعصار بعد قرار داد. ..

برای ادامه مطلب روی تصویر کلیک کنید.

حدیث : قال رسوالله (ص)

         

سخنی درباره کتاب

کتاب، رسولی ست که زندگی را در دستانت به تماشا می گذارد تا لحظه های تنهایی ات را با خویش خلوت کنی و دل به معبود بسپاری.

کتاب، غذای روح است و روح از کتاب زنده است. کتاب، یار مهربانی ست که در همه احوال، دستگیر و همدم دلتنگی هاست؛ یاری که اگر تو بخواهی، هیچ گاه رهایت نمی کند.

برچسب‌ها: کتاب

ای خدا

ای خدایی که گره کارهای فرو بسته به تو گشوده می شود و سختیها به تو  آسان می گردد ،

ای خدایی که از تو خواهند رهایی از تنگناها را...!!

تویی آنکه در مهمات بخوانند و در سختیها به او پناه جویند. هیچ بلایی از سر ما  نرود ، جز آنکه تواش برانی و هیچ اندوهی از دل ما رخت برنبندد ، مگر آنکه تواش از میان برداری...!!

ای پروردگار من، بر من محنتی رسیده که بار گرانش مرا از پای درآورده و به رنجی درافتاده ام که بر خود هموار نتوانم کرد. تو خود به قدرت خویش آن محنت و  رنج بر من وارد  آورده ای و به سوی من روانه داشته ای. آنچه را تو  آورده ای کس بازگرداندن نتواند و آنچه را تو  روانه داشته ای کس دفع نتواند و  آن در را که تو بسته ای کس گشادن نتواند و آن در  را که تو گشاده ای کس بستن  نتواند...!!

پس درود فرست بر محمد (ص) و خاندانش ، ای پروردگار من ، به فضل خویش در آسایش بر من بگشای و  به قدرت خویش سطوت اندوه را بر من بشکن و  در آنچه زبان شکایت گشوده ام به رحمت نظر کن و مرا حلاوت استجابت در هر چه خواسته ام بچشان و از  نزد خویش رحمتی و گشایشی خوشگوار بر من ارزانی دار و راه رهایی در پیش پای من بگشای...!!

 فرازی اردعای هفتم صحیفه سجادیه

بهشت

                       

امام صدق

نام پیشوای ششم «جعفر»، کنیه‏اش «ابو عبدالله»، لقبش«صادق»، پدر ارجمندش امام باقر (علیه السلام) و مادرش « ام فروه» می ‏باشد. 

میلاد امام
 مشهور میان مورخان و محدثان آن است که امام صادق (علیه السلام) در هفده ربیع‏الاول سال 80 و یا 83 قمری چشم به جهان گشوده است .محمد بن سعید روایت کرده که امام به هنگام وفات، هفتاد و یک ساله بوده است .ملاحظه می شود که این روایت با هیچکدام از دو احتمال 80 و 83 سازگار نیست؛ زیرا مورخان اتفاق نظر دارند که امام صادق (علیه السلام) در سنه 148 قمری وفات یافته است . بنابراین تاریخ تولد آن حضرت سه سال و یا سه سال و اندی پیش از سنه 80 باید باشد، و بدین ترتیب روایات وارده در میلاد امام را می ‏توان به سه گروه تقسیم کرد که قول میانه همان 80 سال است و شاید آن نزدیک به صحت باشد. ...

برای ادامه مطلب روی تصویر کلیک کنید

حدیث : نفاق

                         

اعمال مستحب بعد از هرنمازواجب

توصیه مرحوم آیه الله شیخ حسنعلی نخودکی : بعد از هر نماز واجب 5 عمل انجام بده :

۱) خواندن آیه الکرسی تا (و هو العلی العظیم)

۲) تسبیحات حضرت زهرا (س)

۳) خواندن سوره اخلاص (۳بار)

۴) صلوات (۳بار)

۵) قرائت آیه شریفه : مَن یَتَّقِ اللَّهَ یجَعَل لَّهُ مخَرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکلُ شىَءٍ قَدْرًا  (۳بار)

                             

نماز مورد تایید قرآن کدام است.

       

یک. بزرگان گفته‌اند: اگر شهادتین را بر زبان برانی، مسلمانی و به حکم اینکه در سلک اهل اسلام درآمده‌ای، جانت، مالت و ناموست در امان است. اما اگر اقرار به یگانگی خدا و رسالت پیامبرش را قلبا تصدیق کردی، آنگاه مومنی و مکلف به تکالیف اسلام. آنگاه، به مقتضای ایمان، تکالیفی بر دوشت نهاده می‌شود و لابد می‌دانی که اعمال عبادی، هر کدام، ظاهری دارند و باطنی و سرّی. و هدف غایی در انجام فرامین الهی، نیل به سرّ و حقیقت عبادت است و حقیقت عبادت، تحصیل معرفت است نسبت به حقیقت ذات لایزال هستی. (ممکن است خرده بگیری که اگر چنین است چرا حضرت باری در کریمه" وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِ"(ذاریات/56)، فرمود: "یعبدون" و نفرموده: "یعرفونِ"؟ دلیلش روشن است چون راه معرفت از متن عبادت می گذرد. انسان زمانی به کسی شناخت پیدا می‌کند که به او نزدیک شود. بنابراین قرب الهی که مقدمه شناخت خداست، از راه عبادت حاصل می‌شود و لا غیر.)